Op weg naar Panana

Donderdag 5 november 2015, Op weg naar Panama.
De laptop is gisteravond nog maar net afgesloten of dek 11 verandert in een zwoele dansvloer, een life-band strooit salsamuziek uit over de aanwezigen. Cocktails worden uitgeserveerd en vele stelletjes bewegen sensueel over de `dansvloer`, een genot om naar te kijken. Na middernacht gaat het tempo en volume omhoog en veranderen de gecontroleerde bewegingen in een hitsige, kolkende menigte. Wij krijgen slaap en zijn inmiddels overduidelijk van een andere generatie. Vandaag, donderdag, een dag op zee en dus een luie dag. We zijn vannacht weer een andere tijdszone ingevaren en moeten de klok nog weer een uurtje terugzetten, wat het tijdsverschil met Holland naar zes uren brengt. We lezen het verslag van gisteren nog eens door en ontdekken dat we toch nog een tweetal memorabele feiten vergeten zijn te melden. Linda, Maria en Nicole zijn waarschijnlijk te groot voor de Boa Constrictor, maar zij zijn de enige drie koeien op heel Aruba en hebben geen andere functie dan alleen maar koe te zijn. Trots is Clifford ook op het feit dat Aruba, na Dubai, beschikt over het beste drinkwater van de wereld; gezuiverd vanuit zeewater en zonder gebruik te maken van chloor of andere chemicaliën.
We nemen ruim tijd voor een luxe ontbijt in restaurant Boreas en verkassen vervolgens naar dek 5 voor het koffieritueel. In Wim en …hebben we inmiddels gezellige geprekspartners gevonden en de uurtjes glijden onder onze handen weg. Pas tegen het middaguur komen we, gewapend met badkleding en handdoek voor het eerst aan dek. Ondanks de loodgrijze lucht krijgen we een enorme opdoffer van de hitte die drukkend over ons heen valt. Heel spaarzaam probeert het zonnetje door het wolkendek heen te breken, maar dat lukt maar ternauwernood. Vinden we eigenlijk helemaal niet erg. Om aan te schuiven voor het Oriëntal buffet moeten we een uurtje later alweer naar verkoelende omgeving van het restaurant. Buiten blijkt het na de lunch ook redelijk te zijn afgekoeld, het heeft geregend. De plassen staan op het dek en het druppelt nog na. Vreemde gewaarwording, terwijl het nog steeds spettert liggen we gewoon op onze badhanddoek op het zonnedek. Een groot voordeel van een E-reader is dat de bladzijden niet nat kunnen worden, een nadeel van een E-reader is dat je op onverwachte momenten moet stoppen omdat de batterij leeg is. Ondanks dat het nu droog is wordt de lucht alsmaar vijftig tinten donkerder. Peter besluit dus maar om vanmiddag nog het verhaal bij te werken en te up-loaden. Vanavond gaan we na het diner naar Broadway…..