Op weg naar Moab

Vandaag staat voor ons het één na langste traject op het programma. Circa 365 kilometer voor de boeg. Direct na het vertrek van de camping eerst nog maar even onze RV afgetankt. Een dagje Interstate rijdt wel lekker door maar slurpt benzine (1:5 is heel normaal). De eerste 50 miles gaan wederom over Interstate 15 South, wat een rampenuur! Zes rijstroken naar het noorden en zes naar het zuiden, maar wel over een betonnen wegdek van een ontiegelijke slechte kwaliteit. En druk!!! Het is toch zaterdagochtend? Wat doen al die mensen hier op de weg? Vlak na Provo verlaten we gelukkig de Interstate en slaan af naar het zuid-oosten via Hwy 6 East. Op een prachtige asfalt weg doorkruisen we het Wasatch Range gebergte met rijk beboste hellingen. Indian Summer heeft zijn intrede gedaan en vele loofbomen beginnen al schilderachtig geel en rood te kleuren. Het is stijgen en dalen tot aan Price, precies halverwege. Tijd voor wat beenoefeningen en we gaan op zoek naar ons favoriete `Belgische biertje`. Dat lukt niet, maar we vinden wel Leffe. Ook goed, al vragen ze er wel een prijs voor die in Zandvoort niet zou misstaan. Vanaf Price verandert het landschap dramatisch. De bergen `dempen uit` en gaan over in een heuvelachtig, dor en droog landschap. Bij Green River verlaten we Hwy 6 en pakken nog een klein stukje Interstate 70 East. Cresent Junction gaan we rechtsaf en via Hyw 191 rijden we recht op Moab af. We rijden door een heel breed canyonachtig landschap dat erg veel weg heeft van de heuvels rondom Death Valley, alleen lang niet zo warm. Het zonnetje reist de hele dag al met ons mee, maar een flinke bries maakt het uitstekend uit te houden. Exact om 14.00 uur parkeren we voor Archview RV Park, een paar mijl buiten Moab. We hadden deze camping al onderweg gereserveerd dus die zorg hebben we vandaag niet. En gelukkig maar want de camping zit zo goed als vol. Toch vallen we een beetje buiten de boot. Wat we nog missen om er hier echt bij te horen is een extra aanhanger met daarop een Polaris of Maveric 4x4. Maar ja, die hebben we niet dus verdoen we de zaterdagmiddag maar met lekker in het zonnetje zitten, koppie thee, verhaaltje schrijven, borrelhap en een biertje. Echt een heel relaxte zaterdagmiddag. Zo dor als de omgeving is, is de camping natuurlijk ook. Er is vrijwel geen grasspriet te zien, wel razen de auto`s vlakbij over de doorgaande weg naar Moab. Maar dat zal tegen de avond wel afnemen. Wij pikken de laatste zonnestralen mee en als het zonnetje achter de bergrug verdwenen is, wordt het al snel te fris en trekken we ons terug in ons mobile home.