Een middag bij de Mormonen

En het heeft geregend vannacht, niet te kort. Er staat weer een reisdag op het programma dus echt lang uitslapen is er niet bij. Tegen half acht is de regen overgegaan in een paar druppels maar die kunnen net zo goed nog uit de bomen komen. Het is somber en fris buiten, maar de lucht is volop in beweging. Minstens vijftig tinten grijs kleuren het uitspansel. Na het ontbijt gaan we een halve mijl terug naar de Interstate 15 en richten onze neus richting Salt Lake City, ruim 160 mijl zuidelijker. We rijden door een afwisselend heuvelachtig gebied, maar links van ons verdwijnt het gebergte af en toe achter gitzwarte wolken en vrijwel geen verkeer. Na een goed uur rijden verlaten we de Staat Idaho, passeren we de staatgrens met Utah en gelijk begint de zon te schijnen. En dat niet alleen, het is net alsof we de natuur achter ons gelaten hebben. Het verkeer op de Interstate wordt steeds drukker en de omringende industrie geeft de indruk alsof we het Botlekgebied binnenrijden. Rechts van ons zien we stukjes van het Great Salt Lake en links voor ons doemt de skyline van Salt Lake City op. Onze routeondersteuning brengt ons feilloos naar de camping voor één nacht, Salt Lake City KOA Campground, en het is precies 12.00 uur. Tijd genoeg dus om nog wat van de binnenstad te gaan verkennen. Peter heeft geen zin meer om dit met onze RV te doen en vraagt bij de receptie hoe we dit het beste kunnen doen. Heel simpel; op ieder uur komt er een gratis shuttle langs die rechtstreeks naar Temple Square rijdt en ons tot in de avond ook weer terug wil brengen. Een uurtje later staan we samen met Bill en Helga en een Deens gezin te wachten op het busje dat zo kan komen. Als de deuren van het busje achter ons dichtslaan realiseren we ons dat we ons hebben overgegeven aan de Mormonen. Al tijdens de busrit worden we bijgepraat over de grote leider Joseph Smith aan wie in 1820 in een verschijning de Vader en de Zoon zich hebben geopenbaard met de opdracht aan Joseph een nieuwe kerk te starten, want alle andere, op de Bijbel, gebaseerde geloven maakten er maar een potje van . Joseph Smith startte daadwerkelijk zijn eerste kerkgemeenschap op in New York maar lag regelmatig in de clinch met het wettelijk gezag. De gemeenschap werd opgejaagd, Joseph Smith zelfs vermoord, en na enige omzwervingen vestigde de gemeenschap zich in de vallei bij Salt Lake omdat op deze rustige, afgelegen plek geen blanken en geen indianen woonden. En tot op de dag van vandaag is Salt Lake City de hoofdzetel van de Mormoonse kerk. Zodra we het busje mogen verlaten worden we onder de hoede gebracht van twee `sisters` die ons het komend half uur rondleiden in het gebied rondom Temple Square. We bezoeken de `Tabernacle` en de `Assembly Hall` en krijgen onderwijl onderricht in de drijfveren van deze geloofsgemeenschap. Een bezoek aan de Salt Lake Temple zelf zit er niet in, dat is alleen voorbehouden aan de Mormonen zelf. Als we weer op eigen benen staan en worden vrijgelaten, doemt de vraag op `what`s next`. Dieni wil graag naar de Family History Library, het, door de Mormonen beheerde, instituut waar je, naar men zegt, alles over je voorouders terug kunt vinden. We worden alleraardigst door een `sister op leeftijd` ontvangen en persoonlijk begeleid naar de eerste verdieping, afdeling Buitenlandse betrekkingen. We vallen vervolgens in handen van
`Elder` Ludema, een van oorsprong Groninger, en krijgen een lesje omgang met databases. Als je werkelijk diep wilt gaan en je eigen stamboom wilt bouwen raadt hij aan om dat vanuit je thuisbasis te doen en een eigen account aan te maken. Maar zonder account kun je ook wat spelen. En het is waar…., met een aantal muisklikken toveren we letterlijk de trouwakte van ene Piet Swaag (geb. Bergen) en Grietje Dalenberg (geb. Warmenhuizen) tevoorschijn, 28 april 1914. Diep onder de indruk van de mogelijkheden nemen we afscheid van deze bijzonder vriendelijke `Elder` Ludema. Veel zin om nog verder in de stad te kijken hebben we niet en wederom in gezelschap van Bill en Helga verschansen we ons langs de stoeprand, want het busje….. Terug op de camping, we hebben net een biertje ingetapt, komt onze Nederlandse buurman een kurkentrekker bietsen. In dit soort `eerste hulp` zijn wij erg goed. Buurman blijft alleen hangen en vertelt over zijn ervaringen van de afgelopen dagen; gisteren is in Yellowstone de eerste sneeuw gevallen, tot wel 30 cm dikte. Sommige wegen zijn al afgesloten. Buurman had nog een nacht in Grand Teton NP geboekt maar heeft die maar overgeslagen vanwege de enorme regenval en wegen die door modderstromen al moeilijk begaanbaar zijn. Het is bijna niet voor te stellen, maar de dreigende wolken van gisteren in het Teton gebergte voorspelden dus inderdaad vroeg invallende winterse omstandigheden.