Hersteld
Door: Peter de Vries
Blijf op de hoogte en volg Peter en Dieni
04 November 2016 | Cuba, Varadero
Woensdag 2 november 2016
Een beetje tegenstrijdig is het wel, nu heb je veel tijd om wat te schrijven , is er niet veel meer om over te schrijven. Of het zouden de overpeinzingen moeten zijn over de oorzaak van ons afwijkende ontlastingspatroon. Maar goed er wacht weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Het zonnetje schijnt uitbundig en ook aan onze ontbijttafel staan de gezichten weer vrolijk. Het lijkt erop alsof het ergste leed weer geleden is. Alleen Erik heeft nog een opgeblazen gevoel en blaast regelmatig stoom af.
Het wordt weer een ochtendje strand dus. Heerlijk relaxed. De middag brengen we vervolgens maar weer door bij het zwembad, maar of de middag nu het meest gunstige dagdeel is??? Vanaf een uur of drie doet het animatieteam zijn uiterste best om de aanwezigen te vermaken met zang en dans. Al die draaiende en zwaaiende konten is inderdaad een lust voor het oog, alleen de volume knop zou wat ons betreft wel een tandje lager mogen. Speelt onze leeftijd ons hier misschien parten?
Gelukkig zitten we wel weer met z`n allen aan het avondeten. Een speciaal optreden wordt vanavond verzorgd door een stel chinezen aan de tafel naast ons. Vol bewondering, of afgrijzen, zien we hoe ze zonder te pellen grote garnalen in één keer naar binnen werken. Vreemd gezicht hoor om die voelsprieten al zwaaiend tussen de lippen te zien verdwijnen. Enige tijd later komen de harde schaaldelen en pootjes e.d. weer tevoorschijn. Hetzelfde gebeurt met de vis. Met grote happen gaat die met graat en al naar binnen. Geen idee over wat voor een scheidingsmechanisme ze in de mond beschikken maar voor dat de volgende hap naar binnen gaat, worden eerst de graten weer naar buiten gewerkt. Een enerverend gezicht. De avonden brengen we meestal door in de lobby met een uitgebreide bar en een speciale koffiecorner. Een uitgebreide koffie- en cocktailkaart heeft voor ieder wat wils. Tenminste dat denk je als je de kaart aan het lezen bent, maar pas op als je gaat bestellen…. Dan moet je verwachting niet te hoog liggen. Dat hebben we in de afgelopen dagen wel geleerd.
Een koffie Sanctuari???? Helaas, die hebben we niet want er is geen Amaretto . Doe dan maar een cocktail Tequila Sunrise……Helaas, die hebben we niet want er is geen Tequila. Witte wijn…. Die is op. Ook als tussen de middag nog wat wilt eten; Croquetas lijkt Dieni lekker……helaas die hebben we niet. `Doe dan maar de Frites Poulines`. Wat zou dat eigenlijk zijn `Frites Poulines`? We zullen het niet weten want………..!?
Donderdag 3 november 2016
Om 6.45 uur staat de wekker. In het duister kleedt Peter zich aan en sluipt gewapend met fototoestel het appartement uit en doet voorzichtig de deur in het slot. Buiten lijkt het er nog echt niet op dat een nieuwe dag aanstaande is. Op het strand aangekomen moet Peter constateren dat de missie voor vandaag mislukt is. Natuurlijk, ook vandaag komt de zon op. Alleen op dit moment verscholen achter een dikke ondoordringbare wolkenband. Om 7.15 uur
ligt Peter weer in bed om nog een uurtje na te soezen.
Ook vanochtend aan het ontbijt louter blije gezichten. Erik is er weer helemaal. Linda heeft vanochtend bij de TUI-hostess nog navraag gedaan of onze soepele stoelgang soms door het drinkwater van het resort veroorzaakt kan zijn. Hierop wordt ontkennend geantwoord. Het water wordt aangevoerd in gesloten tanks, net als de frisdrank en het bier. Het zal zo zijn maar we zullen het gebruik van water en ijsblokjes toch zoveel mogelijk vermijden. De veronderstelling dat het met de temperatuurovergang te maken heeft gaat ook niet op, want we zijn hier al een paar dagen en als de temperatuur al in de buurt van de 20°C dreigt te komen hebben we al last van kippenvel.
Ondanks de grijze lucht besluiten toch maar naar het strand te gaan. We zijn amper gesetteld en de eerste bladzijden zijn nog niet omgeslagen of een fijne nevel regendruppels daalt op ons neer. In verte zien we echter vlekken blauwe hemel aankomen, dus geen paniek en zitten blijven. Ons volharden wordt beloond want uiteindelijk wordt het een fantastische stranddag. Zo mogen er best nog wel een paar volgen. Rond 15.00 uur memoreren we nog even het vertrek van Fred, Irma, Kim en Stephan. Die zitten nu in het vliegtuig op weg naar Amsterdam.
De avond wordt gevuld met goede muziek, tenminste volgens sommigen, Guns N`Roses, Deep Purple, CCR, ja het gaat er hard aan toe. Het wordt zomaar een latertje.
Een beetje tegenstrijdig is het wel, nu heb je veel tijd om wat te schrijven , is er niet veel meer om over te schrijven. Of het zouden de overpeinzingen moeten zijn over de oorzaak van ons afwijkende ontlastingspatroon. Maar goed er wacht weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Het zonnetje schijnt uitbundig en ook aan onze ontbijttafel staan de gezichten weer vrolijk. Het lijkt erop alsof het ergste leed weer geleden is. Alleen Erik heeft nog een opgeblazen gevoel en blaast regelmatig stoom af.
Het wordt weer een ochtendje strand dus. Heerlijk relaxed. De middag brengen we vervolgens maar weer door bij het zwembad, maar of de middag nu het meest gunstige dagdeel is??? Vanaf een uur of drie doet het animatieteam zijn uiterste best om de aanwezigen te vermaken met zang en dans. Al die draaiende en zwaaiende konten is inderdaad een lust voor het oog, alleen de volume knop zou wat ons betreft wel een tandje lager mogen. Speelt onze leeftijd ons hier misschien parten?
Gelukkig zitten we wel weer met z`n allen aan het avondeten. Een speciaal optreden wordt vanavond verzorgd door een stel chinezen aan de tafel naast ons. Vol bewondering, of afgrijzen, zien we hoe ze zonder te pellen grote garnalen in één keer naar binnen werken. Vreemd gezicht hoor om die voelsprieten al zwaaiend tussen de lippen te zien verdwijnen. Enige tijd later komen de harde schaaldelen en pootjes e.d. weer tevoorschijn. Hetzelfde gebeurt met de vis. Met grote happen gaat die met graat en al naar binnen. Geen idee over wat voor een scheidingsmechanisme ze in de mond beschikken maar voor dat de volgende hap naar binnen gaat, worden eerst de graten weer naar buiten gewerkt. Een enerverend gezicht. De avonden brengen we meestal door in de lobby met een uitgebreide bar en een speciale koffiecorner. Een uitgebreide koffie- en cocktailkaart heeft voor ieder wat wils. Tenminste dat denk je als je de kaart aan het lezen bent, maar pas op als je gaat bestellen…. Dan moet je verwachting niet te hoog liggen. Dat hebben we in de afgelopen dagen wel geleerd.
Een koffie Sanctuari???? Helaas, die hebben we niet want er is geen Amaretto . Doe dan maar een cocktail Tequila Sunrise……Helaas, die hebben we niet want er is geen Tequila. Witte wijn…. Die is op. Ook als tussen de middag nog wat wilt eten; Croquetas lijkt Dieni lekker……helaas die hebben we niet. `Doe dan maar de Frites Poulines`. Wat zou dat eigenlijk zijn `Frites Poulines`? We zullen het niet weten want………..!?
Donderdag 3 november 2016
Om 6.45 uur staat de wekker. In het duister kleedt Peter zich aan en sluipt gewapend met fototoestel het appartement uit en doet voorzichtig de deur in het slot. Buiten lijkt het er nog echt niet op dat een nieuwe dag aanstaande is. Op het strand aangekomen moet Peter constateren dat de missie voor vandaag mislukt is. Natuurlijk, ook vandaag komt de zon op. Alleen op dit moment verscholen achter een dikke ondoordringbare wolkenband. Om 7.15 uur
ligt Peter weer in bed om nog een uurtje na te soezen.
Ook vanochtend aan het ontbijt louter blije gezichten. Erik is er weer helemaal. Linda heeft vanochtend bij de TUI-hostess nog navraag gedaan of onze soepele stoelgang soms door het drinkwater van het resort veroorzaakt kan zijn. Hierop wordt ontkennend geantwoord. Het water wordt aangevoerd in gesloten tanks, net als de frisdrank en het bier. Het zal zo zijn maar we zullen het gebruik van water en ijsblokjes toch zoveel mogelijk vermijden. De veronderstelling dat het met de temperatuurovergang te maken heeft gaat ook niet op, want we zijn hier al een paar dagen en als de temperatuur al in de buurt van de 20°C dreigt te komen hebben we al last van kippenvel.
Ondanks de grijze lucht besluiten toch maar naar het strand te gaan. We zijn amper gesetteld en de eerste bladzijden zijn nog niet omgeslagen of een fijne nevel regendruppels daalt op ons neer. In verte zien we echter vlekken blauwe hemel aankomen, dus geen paniek en zitten blijven. Ons volharden wordt beloond want uiteindelijk wordt het een fantastische stranddag. Zo mogen er best nog wel een paar volgen. Rond 15.00 uur memoreren we nog even het vertrek van Fred, Irma, Kim en Stephan. Die zitten nu in het vliegtuig op weg naar Amsterdam.
De avond wordt gevuld met goede muziek, tenminste volgens sommigen, Guns N`Roses, Deep Purple, CCR, ja het gaat er hard aan toe. Het wordt zomaar een latertje.
-
04 November 2016 - 17:45
Mieke:
Klinkt toch heerlijk hoor. Vandaag zijn de papieren voor Wenen gearriveerd, toch ander weertype denk ik zo. Lekker genieten de laatste dagen! Xx -
04 November 2016 - 19:25
Greta:
Fijn te lezen dat de sneltrein bij jullie allemaal weer zijn normale tempo rijdt.
Geniet nog even van de zon want het is hier af en toe hondenweer. Gisteren dus maar even een griepprik
gehaald om de winter weer door te komen. Gezellig dagje Hoenderdaell met redelijk weer zodat de deugnieten nog lekker buiten waren. Telaviv-AZ gisteravond 0-0----ik zou bijna tikken O,O, dat had beter gemoeten. Vandaag vrijdag maar geen golfbaan gelopen want dat had watergolven geworden. Zowaar een rustig weekend voor de boeg met zondag alleen AZ-AJAX waar Rein mee naar toe gaat. Dat wordt zondag voor jullie de boel weer bij elkaar rapen om de terugreis te aanvaarden.
Geniet nog van deze dagen en de hartelijke groetjes aan allemaal.
Wij wensen jullie een goede reis terug en tot gauw.
Liefs Ton en Greta
-
04 November 2016 - 19:26
Ria Bart:
Fijn dat iedereen weer hersteld is. Dieni heb je alleen maar gekeken naar de swingende konten? Niet eens meegedaan?
Lekker hoor zo nog even aan het strand. Hier regen vandaag.
Heen naar sport droog terug plensde het, dus maar in regenbak gehesen.
Nu geniet nog even!
Groetjes, Ria Jan. -
04 November 2016 - 19:25
Ria Bart:
Fijn dat iedereen weer hersteld is. Dieni heb je alleen maar gekeken naar de swingende konten? Niet eens meegedaan?
Lekker hoor zo nog even aan het strand. Hier regen vandaag.
Heen naar sport droog terug plensde het, dus maar in regenbak gehesen.
Nu geniet nog even!
Groetjes, Ria Jan. -
05 November 2016 - 04:54
Irma Grevinga:
Hallo reisgenoten ,
Wij zijn inmiddels zoals je schreef weer terug in Nederland , in de wereld van internet.
Mooi om de verhalen terug te lezen .
Het was een reis om nooit te vergeten .
Jammer dat jullie buikproblemen hebben . Bij ons verliep alles de laatste dagen goed in ons super luxe resort. Heerlijk .
Zijn inmiddels dus in regenachtig Nederland .
Heel veel groeten en geniet nog paar daagjes .
Nogmaals bedankt voir jullie gezelligheid tijdens deze reis
Grt Fred Irma Kim en Stephan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
