Driemaal in de rondte .....

Zondag 1 mei 2016
Met een beetje weemoed nemen we afscheid van Molina del Arco. Door de ramen van de ontbijtzaal heb je een prachtig zicht over de wijde omgeving. In de verte krullen witte wolken om de toppen van de Sierra de Las Nieves. We rekenen af en vragen Anna even telefonisch contact op te nemen met ons laatste onderkomen in Sevilla. Wij kennen de situatie ter plekke niet en wellicht is het beter om de auto al bij voorbaat in een parkeergarage te stallen. Het belletje van Anna is niet overbodig. Ons wordt geadviseerd om niet het adres van het hotel in de navigatie te zetten maar een straat in het verlengde hiervan; Calle Calatrava, juist ja, die van die bruggen. Kwestie van de goede kant aanrijden en stapvoets uitkijken naar een Pharmacie en daarnaast…. Nou ja, we zien wel. Het eerste deel van de route doen we met de kaart op schoot. Als we de onverharde weg achter ons hebben gelaten slaan we af richting Sevilla via de A-374. Maar niet voor lang, vlak na Los Arenosos slaan we links af naar Parque Natural Sierra de Grazalema. De Capitoolgids markeert deze A-372 in dik vet groen, dus die pakken we even mee. Niet omdat het moet, maar gewoon omdat het kan. En daar krijgen we geen spijt van. Een prachtige bergachtige route leidt ons door weer een schilderachtig deel van Andalusië. Het is ook goed te merken dat het zondag is, tientallen wielrenners trappen zich in het zweet of zoeven met een duizelingwekkende snelheid de hellingen af. Vlak voor Grazalema krijgen we eindelijk de kans om de auto even langs de kant te zetten en de omgeving op de gevoelige plaat vast te leggen. Als we Grazalema voorbij zijn stoppen we nogmaals, want ook van bovenaf is dit plaatsje een foto waardig. De uitdaging van de wielrenners ligt op 1357 meter hoogte, de Puerte de Las Palomas. Petje af. In de afdaling worden nog wat zakenfoto`s genomen zodat ook een gedeelte van deze trip weer gedeclareerd kan worden. Bij Algodonales komen we terug op de doorgaande route en langzamerhand beginnen onze magen te knorren. Dit probleem lossen we op in Puerto Serrano. Het is even zoeken naar een terrasje maar dan heb je ook wat; een grote bak olijven, een soort van `big mac`en een cola en dat voor het klinkende totaal van afgerond € 9,00. Hoe kan het bestaan. In Sevilla leidt de navigatie ons zonder problemen naar Calle Calatrava, maar dan…. Volgens Anne moesten we vanaf hier stapvoets verder… geen overbodige waarschuwing. De focus ligt op een Pharmacie maar tegelijkertijd rijden we soort van Vrijthof op zondag op. De Alameda De Hercules is een lange brede boulevard met links en recht boordevol met terrasjes en een daartussendoor krioelende menigte. Voor de auto`s is maar een hele smalle strook beschikbaar, gemarkeerd door robuust uitziende betonblokken. Behoudens een enkele stopplaats voor een taxi is ook nergens een mogelijkheid om de auto te parkeren. We speuren om ons heen naar het bekende groene kruis maar niets geeft ons enige houvast. We kunnen geen kant op, alleen maar vooruit, en dat maakt het op zich wel weer gemakkelijk. Zonder resultaat verlaten we de boulevard en verdwijnen we in een oerwoud van smalle steegjes die zo markant zijn voor deze wijk van Sevilla, La Macarena. Uiteindelijk komen we uit bij de Guadalquivir en vanaf deze plek kunnen we een tweede poging aan. Aan het einde van Calle Calatrava, vlak voordat de weg overgaat in de boulevard schiet Peter een straatje in en parkeert achter een politieauto. Jammer, daar zit niemand in. Peter laat Dieni in de auto achter en gaat met de hotelvoucher in de hand op zoek. Op een terrasje krijgt hij welkome hulp: `ja, Casa Sacristía Santa Ana Hotel ligt even verderop aan de rechterkant van de boulevard. Niet dus, en voor een tweede keer verlaten we de boulevard. Peter houdt een taxi aan; ja hoor, Hotel Sacristía Santa Ana ligt achter ons langs de boulevard, terug dus. Maar dat kan niet en nog een keer verdwijnen we in het woud van nauwe straatjes. De derde keer is scheepsrecht, halverwege de boulevard parkeert Peter de auto op de taxistandplaats, stapt uit en kijkt recht op een Pharmacie die schuilgaat achter de bomen. Vlak er naast begint een nietszeggende muur die bij nader inzien toch een onderdeel van ons hotel blijkt te zijn.
Het hotel heeft geen eigen parkeerplaatsen, dat hebben we ondertussen wel gemerkt, maar heeft wel een contract met een nabijgelegen parkeergarage. Gewapend met een plattegrond rijden we weer het labyrint van nauwe straatjes in, dat moet nu toch lukken. Had je gedacht, weer draaien we een paar keer om de bestemming heen, je zou er haast moedeloos van worden.
O, wat smaakt dat biertje uiteindelijk lekker. Op de zonovergoten boulevard Alameda De Hercules, waar het lijkt alsof half Sevilla hier samenkomt, is het goed toeven. Ook voor het avondeten hoeven we niet ver weg. Gewoon een terrasje opschuiven en op zoek naar een leeg tafeltje. Het schrijven van het verhaal zit er vandaag niet meer in. De kamer, waarschijnlijk een vroegere cel, is te klein om gemakkelijk te kunnen zitten typen. Morgen is daar waarschijnlijk wel weer alle tijd voor.

Maandag 2 mei 2016
Een stevig ontbijt is het begin van een lange dag. Buiten schijnt de zon aan een strak blauwe hemel. Het voelt prettig fris aan op straat. We brengen de koffer vast terug naar de auto, maar niet voordat we de parkeergarage weer straal voorbij zijn gelopen en een huizenblok verder vertwijfeld om ons heenkijken….. het moet hier toch ergens zijn!
We beloven onszelf koffie in het meeste luxe hotel van Sevilla, weten de lieve lezers het nog: het Alfonso XIII. Op ons gemak kuieren we erheen en komen links en rechts op herkenbare punten. Het loopt best wel relaxed zo om niet meer voortdurend op de plattegrond te hoeven kijken. We constateren dat de wachtrij voor de kathedraal en het paleis wel het driedubbele
bedraagt, we zitten duidelijk in een vakantieperiode. Op de terugweg naar de parkeergarage bevredigen we de lekkere trek met wat tapas, pikken de auto weer op, vullen we de tank netjes af, gaan even door de wasstraat en melden ons rond vier uur bij Rent-a-Car. Het zit er nu duidelijk op. Nog een paar uurtjes vliegveld hangen, beetje verhaal schrijven, beetje lezen, biertje……..