Een stadswandeling en hoe verkracht je een ontbijt

Zondag 24 april 2016

Córdoba ligt aan de oevers van de Guadalquivir, dezelfde rivier als die door Sevilla stroomt. De stad is oorspronkelijk Carthaags, de naam komt van Kartuba, wat in het Fenicisch rijke en welvarende stad betekent. In de Romeinse tijd was Córdoba een provinciehoofdstad. Haar bloeitijd beleefde de stad in de 10e eeuw toen Abd-al-Rahman III een onafhankelijk kalifaat vormde met Córdoba als hoofdstad. Córdoba werd het centrum van handel, industrie en wetenschap en werd de grootste stad van Europa waar christenen, joden en moslims vreedzaam naast elkaar leefden. Het kan dus wel. Maar honderd jaar later maakte een burgeroorlog een einde aan het kalifaat en werd de stad geplunderd. Geld en macht blijft de wortel van alle kwaad en de mensheid heeft in de tien eeuwen daaropvolgend niets bijgeleerd.
Het hart van Córdoba wordt gevormd door de oude joodse wijk, de Judería. En laat nou ons hotel midden in dit gebied liggen, met de achterkant gelegen tegen een oude stadsmuur. Niet gemakkelijk met de auto te benaderen maar vanuit het hotel is de oude stad volledig te bewandelen. Een toplocatie dus. Maar alles heeft zijn prijs….. Dat hebben wij gisteren gemerkt. De boeking van het hotel was zonder ontbijt, want soms is het leuker om gewoon de straat op te gaan. Maar soms is het wel gemakkelijk. Bij het inchecken werd ons gevraagd met of zonder ontbijt. Reserveren voor de komende drie ochtenden betekende wel korting, maar evenzogoed een prijs van €22, - p.p.p.d. We kijken elkaar aan, hebben wij dat goed begrepen? Ja, dat hebben wij goed begrepen. Dat doen we dus niet, we blijven tenslotte Hollanders.
Het is zondag vandaag dus slapen we een beetje uit, maar om negen uur wordt het toch tijd om de gordijnen te openen. We worden begroet met een strak blauwe lucht en doen iets waar onze ouders altijd op tegen waren: zonder ontbijt de straat op. Op nog geen tweehonderd meter lopen vinden we een winkeltje met daarachter een intieme patio waar ontbijt wordt geserveerd. Nou is ons Spaans al niet zo goed, maar als je dan wordt geholpen door een Spanjaard die praat à la Bert Visscher wordt het er niet veel beter op. Met handen en voeten en een spijskaart worden we het eens… Kopje thee, glaasje naranja en toast met ham. Uiteindelijk krijgen we een gesneden pistoletje,door de broodrooster gevlogen, een kommetje met uiterst fijn gesneden stukjes Iberico ham en een kommetje met jam. Verdomme, ondanks dat we het broodje uitgebreid met olijfolie hebben besprenkeld blijven de brokjes ham maar moeilijk op het broodje liggen. Het wordt een bende rond het bord, maar evenzogoed smaakt de ham ons prima. De tweede helft wordt heel dik besmeerd met jam, want er was wel genoeg voor vier broodjes. Na de eerste hap moeten we al concluderen, dit is geen jam maar een soort van tomaten mousse. Ook goed. We rekenen af; € 5,40 p.p! En onze magen zijn gevuld.
Wij op weg naar het begin van onze stadswandeling. Links en rechts eettentjes en plotseling valt Dieni haar oog op de plaatselijke specialiteit: Salmorejo, een frisse tomaten mousse gelardeerd met kleine stukjes ham. Waarschijnlijk heeft er iemand, uit het zicht van ons, onbedaarlijk staan te grinniken.
Vandaag een stadwandeling door de oude binnenstad. We volgen de route die de Capitool gids voor ons heeft uitgestippeld en beginnen dan ook aan de andere kant van de Rio Guadalquivir. Puente Romano is van oorsprong een Romeinse brug en is sinds die tijd vele malen herbouwd, maar de fundamenten zijn nog steeds origineel Romeins. Eeuwen lang vormde deze brug de enige verbinding over de rivier tussen Sevilla en Madrid. Terug, richting stad, vindt er bij de Puerta del Punte een fotoshoot plaats van een clubje Porsche 964 rijders.
Vervolgens duiken we de oude stad in, die we inmiddels al een klein beetje kennen; smalle klinkerstraatjes, prachtige doorkijkjes, kleurige geraniums tegen spierwitte muren, heel veel (souvenir) winkeltjes en dito toeristen. Op tijd een bakkie koffie en de tocht eindigt voor ons bij Alcázar de los Reyes Cristianos, een 14e eeuws paleis/fort, gebouwd door Alfonso XI en gebruikt door `katholieke koningen` in hun strijd tegen de Moren. Later speelde het paleis een belangrijke rol in de Spaanse Inquisitie en zijn er de plannen gesmeed voor de eerste tocht van Columbus richting Amerika. Helaas hebben we nog maar een half uurtje voor een bezoek aan de tuinen met visvijvers en op maandag is het paleis gesloten. Maar we zijn er nu, dus gaan we erin en hebben hier achteraf geen spijt van. Dan wordt het tijd voor een biertje en wat te snoepen. In de schaduw maar want het zonnetje pikt goed en de temperatuur is inmiddels opgelopen tot zo`n 28°C. We besluiten de dag met een anderhalve rondtoer met een Hop-On-Hop-Off bus en leren dat Córdoba veel groter is dan het ommuurde gedeelte waar we tot nu onze tijd hebben doorgebracht. Veel, zo niet alles wat ons wordt verteld, gaat het ene oor in en het andere weer uit. Maar we zitten lekker relaxed met het zonnetje op de bol, dus wie doet ons wat. Na de tour terug naar het hotel om ons even op de frissen……We hebben voor het avondeten gereserveerd in een restaurant met een Flamenco voorstelling. Daar kunnen we kort over zijn; we hebben werkelijk uitstekend gegeten, de Flamenco gitarist, zanger en dansers doen hun uiterste best, met veel passie, lawaai en zweetdruppels maar we zullen er geen CD van kopen.