Een nieuwe vakantiefolder

Zaterdag 14 november 2015.
Terwijl Nederland kan terugkijken op een herfstachtige, maar gelukkig rustig verlopen Sinterklaasintocht en de wereld verdwaast de beestachtige aanslagen in Parijs verwerkt, lijkt het alsof wij wel heel letterlijk in een andere werkelijkheid leven. Klokslag acht uur zijn we gisteravond opgehaald door Angelo and Sherrylene, ze nemen ons mee naar de andere kant van de St. Annabaai, dus over de hoge Juliana brug. Nu in het donker van de avond zien we rechts in de diepte het centrum rondom de pontjesbrug en links van ons het uitgebreide havengebied; een spectaculair uitzicht. Helaas is het verboden om op de brug te stoppen. Met vaste hand loodst Angelo ons door de diverse wijken, langs het Waaigat op weg naar de boulevard. We passeren een bekende naam `Sunscape`, het verblijf van Erik en Els en parkeren de auto enige honderden meters verderop. Op `Curaçao Beach Boulevard` is het een kwestie van flaneren. De terrasjes rijgen zich aaneen en het is dat de temperatuur niet echt past, maar anders zou het ook zomaar de boulevard van Scheveningen kunnen heten. Het vinden van een rustig plekje is nog even een puzzel want (life) muziek is alom aanwezig. Een tafeltje bij de Mexicaan lijkt ons wel wat en onder het genot van een drankje en wat tapas hebben we een onderhoudende avond. De tijd vliegt, tenminste voor ons, de bediening van de Mexicaan denkt daar anders over. Rond om ons heen gaat de verlichting uit en worden stoelen opgestapeld, men vindt het blijkbaar tijd. Betalen kan nog net, maar dan gaat de zaak ook echt dicht, het is net middernacht.

Zaterdagochtend is niet echt uitslapen, we hebben de wekker om half acht staan want we hebben om negen uur al weer een afspraakje. Punctueel op tijd meldt de Hilux van Angelo en Sherrylene zich bij ons hotel voor een rondtoer over het westelijke deel van Curaçao. Deze dag zouden we zomaar kunnen opdragen aan Yvonne, want met het verzamelde beeldmateriaal zou je zomaar een nieuwe reisgids kunnen vullen. Of Angelo nu zelf nog op zoek is naar een andere, of tweede woning, of dat hij ons probeerde te verleiden om de stap te wagen, we weten het niet, maar we rijden van het ene nieuwbouwplan naar het andere en zien vele fraaie optrekjes te koop staan voor een redelijk budget. Maar aanschaf is één ding, het hoognodige onderhoud wordt heel vaak onderschat. De toer vervolgt richting kust en bij St. Willibrordus hebben we een fotosessie met een koppeltje in het wild levende flamingo`s. Daarna raken we de tel een beetje kwijt, het ene fraaie baaitje wordt gevolgd door het andere, Playa Lagun, Playa Jeremi, Kleine Knip, Grote Knip, Westpoint en dan zijn er een aantal nog zeker niet benoemd, terwijl we toch ook nog regelmatig een afslag links laten liggen. Maar overal domineert de azuurblauwe Caribische zee. Rond het middaguur strijken we neer bij Jaanchie`s restaurant op de Westpunt. Suddervlees op z`n Antilliaans, heerlijk. Tegen vieren worden we weer keurig bij Floris afgezet en nemen afscheid van Angelo en Sherrylene. Tot ziens, maar wanneer?? Beiden hebben in ieder geval voor ons toch wel weer iets extra`s toegevoegd aan deze dagen op Curaçao, bedankt.
Gewapend met zwembroek en handdoek gaan we dan toch nog maar voor een paar uurtjes naar ons `eigen` strandje en zien wederom onze goudgele vriend wolkenloos de zee in zakken. Het is een prachtige avond. Na het uitgebreide middageten kunnen we het vanavond rustig aandoen, de ergste trek is over. Een snack bij de bar naast het zwembad gevolgd door een tropische cocktail moet voldoende zijn om ons een rustige nacht te bezorgen….. als tenminste onze hysterische buurvrouw van twee deuren verder weer bij zinnen is gekomen.