Halloween

Op de vrijdagmiddag Peter onze belevenissen met de thuisblijvers te delen, maar hij krijgt moeilijk contact met internet. Zelfs een wandeling naar de lobby van het resort mag niet baten. Dan maar niet. De rest van de dag wordt aan het strand doorgebracht waar een lekker windje staat en de zee prima is om in te zwemmen. Lekker lang blijven hangen op het strand kan wel, maar dan kun je de natte handdoeken pas de volgende dag omruilen. Ook de bar op het strand, sluit om zes uur. Dit om drankexcessen te vermijden; een beetje orde is niet verkeerd. Eten doen we vanavond bij de Italiaan. Lekker buiten op het terras, gewoon omdat het kan. Er staan geen pizza`s op het menu, maar dat is voor ons geen probleem. Bijna eensgezind wordt voor de carpaccio gekozen, Peter doet wel erg gezond en werkt zich door een bord vol met Rucola. De daaropvolgende beef Rossini is er één om weg te zuigen. Hier komen we van de week zeker nog een keertje terug. Toch blijft het een vreemd gevoel dat je zomaar van een sjiek gedekte tafel weg kunt lopen zonder te hoeven betalen.
De nacht van 31 oktober op 1 november betekent Halloween, overal door het park kruipen en sluipen zombie-achtige figuren. Het hoogtepunt van de avond, voor ons althans want de nacht maken we niet bewust mee, is een selectie uit Thriller van Micheal Jackson. In een enorm theater voeren een zestal dansers onder wie een fantastische look-alike een fraaie show op. Daarna houden wij het voor gezien.

Zaterdag 1 november 2014
Vandaag geen verplichtingen, dus ligt er een dag voor ons waarvoor we gekomen waren, zon, zee en strand. Schaduw is ver te zoeken, want de afdakjes worden blijkbaar al vroeg in de ochtend van een handdoek voorzien. Ook de aanwezige palmbomen bieden geen soelaas. Maar we komen nu eenmaal voor de zon, dus bakken zullen we.
Voor een bakje koffie moeten we toch weer aan de loop. In het rijtje restaurants bevindt zich een heuse koffieshop, weliswaar geen Starbucks maar toch een ruime keuze en uitstekend van kwaliteit. Alleen bij de overgang weer naar buiten is even slikken, een bloedhete deken valt over je heen. Toch is de wandeling weer terug naar het strand geen straf. De in beton, met natuursteenprint, uitgevoerde paden zien er kwalitatief goed en goed verzorgd uit, evenals de grasvelden en struiken. De appartementen vormen een afwisselend kleurig lint en de twee zwembaden hebben meer dan Olympische afmetingen. Behalve een uitspatting van Els en Peter vermaken wij ons meer op het strand waar het met een lekker briesje, toch zeker een windkracht 5-6, aangenaam vertoeven is. Pas `s avonds na het douchen blijkt dat na zo`n eerste dag in de volle zon de huid zo links en rechts toch wel verdacht rood begint te kleuren. Een paar onder ons besluiten om het morgen in ieder geval wat rustiger aan te doen.
Het is braderie op het plein, maar de verkopers hebben aan ons een slechte, echt Hollanders. Voor het diner maken we voor de eerste keer gebruik van het buffet en ook dit keer worden we niet teleurgesteld, of het zou de walm knoflook moeten zijn die steeds nadrukkelijke rondom Dieni begint te hangen. Peter haalt alleen maar zijn schouders op.