Hop-On-Hop-Off

Het voornemen is gelukt en voor negenen melden we ons bij de open dubbeldekkers. We willen als eerste de Golden Gate Park Loop maken, maar die bus vertrekt een uurtje later. Ruim tijd voor een Starbucks dus. In ieder blok zit er wel één, dus na nog geen twee minuten lopen zitten we aan de gloeiend hete koffie. Inmiddels wijzer geworden bestellen we de kleinste maar de kartonnen houder is duidelijk bestemt voor grotere maten. Gezeten in de “etalage” is mensen kijken een mooi tijdverdrijf. Nou in Amsterdam lopen rare vogels rond, maar hier kunnen ze er ook wat van.
De Golden Gate Park Loop verloopt in het begin nogal mistig. Terwijl downtown de zon de laatste laaghangende bewolking wegbrandt is het in het park nog vochtig, kil en koud. Volgens onze gids is het niet ongebruikelijk dat ze in dit park een week lang de zon niet zien vanwege de ligging zo vlak aan de Pacific;
“Welkom in zonnig California”! De Japanse tuin ligt er vanaf een afstand druilerig bij en nodigt niet uit tot een nadere kennismaking.
Gedurende de tour komen we langs City Hall, gekroond met een koepel gelijk de St. Pieter in Rome en hoger dan het Capitool in Washington DC. De koepel is bedekt met bladgoud wat herinnert aan de oorspronkelijke bewoners van San Francisco, de goudzoekers. In de buurt Haight Ashbury gaan we terug naar de jaren zestig. Hier is de hippie beweging ontstaan en waart de geest van Love Peace and Understanding nog altijd in de rondte. Vanaf Alamo Square hebben we een fantastisch zicht op een rijtje Victoriaanse huizen; de Painted Ladies, alhoewel het middelste huis best wel een verfbeurtje zou kunnen gebruiken.
Terug op Union Square “Hoppen we weer On” en gaan via de Downtown Loop richting Fishermans Warf. Zover komen we niet; Lombardstreet is lopend een must. Een straat met een hellingspercentage van 27% kom je zelfs in de Tour de France niet ( vaak) tegen. Om de helling te verkleinen hebben ze de weg in acht bochten aangelegd en daarmee mag dit stukje Lombardstreet zich het bochtigste stukje weg ter wereld noemen. Bovenop, met de kruising met Hyde heb je een fantastisch uitzicht over San Francisco en de baai met Alcatraz Island. De af en aan rijdende Cable Cars maken het plaatje compleet. Meer dan dit kan San Francisco eigenlijk niet meer zijn. Maar wat nog ontbreekt is een ritje in dit beroemde voertuig. Te voet dalen we de Russian Hill af naar de remise, kopen een enkele reis naar Powel en gaan met de oorspronkelijke vervanger van de paardentram terug richting downtown.
We stappen voortijdig af op Union Square en gaan op zoek naar een telefoonzaak want het zit Dieni niet lekker dat haar toestel geen bereik heeft. T-mobile weet echter raad; koop maar een nieuw toestel want het huidige toestel kent slechts twee bandbreedtes en is niet geschikt voor Amerika. 70 Dollar armer en een telefoontoestel rijker staan we binnen een kwartier weer op straat. Vanaf Union Square “Hoppen we weer On” op de Downtown Loop en ditmaal laten we ons wel vervoeren tot aan Fishermans Warf. Op Pier 39 moeten nog even wat plaatjes worden geschoten van de supergrote kersen en aardbeien maar we verlaten dit “Disney Land in het klein” al weer snel omdat we een biertje willen drinken in een Irish Pub, een paar blokken verderop. Dat smaakt en we besluiten gelijk om er maar te blijven eten.
Als laatste Hop-On voor vandaag doen we de San Francisco Night Tour. Voor de derde keer lopen we dezelfde gids tegen het lijf. Voor vertrek worden dekens uitgereikt die niet overbodig blijken te zijn. Ook deze keer maken we de tour niet af. Na een bezoek aan Grace Cathedral, waarin enige honderden mensen tegelijk met yoga bezig zijn, nemen we afscheid van de gids en dalen Taylorstreet af richting hotel. Waren we gisteren al rozig, vandaag gaat er nog eens dunnetjes overheen.