Sentiment

Dinsdag 4 november 2014
Wat voor dag wordt het vandaag? De Nederlandse `weeronline` geeft wisselvallig weer op. Dat betekent: `een grote kans op regen, maar bij een temperatuur van zo`n 28° Celsius`.
Linda wil shoppen en Peter gaat met haar mee, Erik en Els haken af en blijven liever op het strand. Dieni en Anneke nemen enige bedenktijd.
Uiteindelijk zitten we met z`n vieren in de lobby van het resort op de bus te wachten die ons naar San Juan Shopping Centre zal brengen. Door iedereen aan te klampen die enigszins Engels spreekt probeert Peter antwoord te krijgen op de vraag van gisteren: hoe heet de nationale boom van de Dominicaanse Republiek? Na diverse indringende interviews komen we tot de volgende mogelijkheden: `Caoba , La Flor de Bayahibe, La Palma of Cañafitola. Peter heeft het meeste vertrouwen in de laatste optie, maar is daar niet echt zeker van.
Na een paar koppen koffie rijdt het busje voor en begint het déjà vue. Alle resorts die we gisteren op de fiets hebben aangedaan, doen we met het busje nog eens dunnetjes over. Alleen nu mogen we wel door de slagboom en worden andere kooplustigen opgehaald totdat het busje meer dan vol is. Een gezette heer, volgens Dieni `Dubbel D`, doet het busje vervaarlijk overhellen, maar we gaan het redden. Evenals gisteren krijgen we de visueel de bevestiging dat het leven op een resort absoluut niet representatief is voor het dagelijkse leven hier in R.D. Het Shopping Centre komt ons achteraf niet onbekend voor, ook de naastgelegen IKEA (!?) hadden we al een paar dagen geleden al gezien. Onze chauffeur geeft nog een paar gedragsregels mee, de transfer is weliswaar voor gratis, maar we krijgen twee uur de tijd en onze voucher moet wel een aantal keren in het Shopping Centre worden afgestempeld (!?).
Hoewel de winkels niet helemaal beantwoorden aan onze gedachten, is het zeker geen straf om een beetje rond te struinen; heel veel kleding en aanverwante accessoires, leuke hebbedingetjes. Uiteindelijk blijven we in een supermarkt steken op de ingrediënten voor een echte MamaJuana en een zak Lays, made in Dominican Republic en daar moeten we dan ook nog de nodige tijd voor in de rij staan. Terug bij de bus brandt het zonnetje ongenadig fel en is een zonnebril een absolute must.
Nadat alle medepassagiers weer bij hun hotel/resorts zijn afgeleverd, zijn wij de laatste die voor de deur van Ocean Blue & Sand worden gedropt. Het is niet voor te stellen, maar onze magen knagen. Het loopt tegen drieën, zou er nog wat over wezen van de lunch? Dat lukt. Om ons heen worden plafondplaten vastgeniet die gisteren door het vele water zijn uitgezakt.
Ondanks dat het zonnetje niet meer uitbundig straalt toch maar weer de zwemkleding aan en op naar het strand, de temperatuur is immers prima. Geen Erik en Els meer, eigenlijk bijna niemand meer. Niet eerder zijn er zoveel schuimkoppen zichtbaar, staat er een flinke wind en branding en in het noorden ziet de lucht loodgrijs van het water. Het duurt geen tien minuten als Peter het commando `inpakken en wegwezen` uitspreekt. Het regenfront is ons op nog geen 3 à 400 meter genaderd. `Hoe zie je dat dan?`, vraagt Linda. Een paar tellen staan we bij de vloedlijn te kijken en wordt alles duidelijk……, wegwezen hier!. Hoewel het lang niet zo erg is als gisteren, houden we het de laatste vijftig meter toch niet helemaal droog.
De namiddag brengen we door op onze kamer met een beetje doezelen en meer van dat soort dingen die je doet op een hotelkamer als je toch niets anders om handen hebt….
Het thema van het grote buffet vanavond is Oosters….. Zou dat hier hetzelfde betekenen als bij ons in Europa? Ja, dat doet het. Heerlijke rijst, saté, soushi en weet ik wat al niet meer, we hebben heerlijk gegeten en gedronken. De nootmuskaatrasp is vanavond niet meer zwanger en heeft één van Ron`s favorieten gezongen; een cover van Nana Mouskouri`s Cou-Cou-Rou-Cou-Cou- Paloma. De nazit loopt verder over van sentimenten die allen zijn oorsprong vinden in Scaramouche. Er is nog een show vanavond in het theater maar de meisjes vinden het beter als we de kamer opzoeken. Terwijl Dieni op weg is naar dromenland en de song `Thought you were on my side` van Cock Robin zachtjes op de achtergrond klinkt, probeert Peter nog iets van het verhaal van vandaag te maken. Drank en toepasselijke muziek laat je des te meer beseffen waarom we hier nog een keer met z`n allen bij elkaar zijn, …. Ron. Foto`s zijn er vandaag bijna niet gemaakt, dus jullie moeten het doen met wat impressies van wat het resort te bieden heeft.